بررسی فراوانی عوارض ناشی از درمان نگه دارنده با متادون در مراجعه کنندگان به مرکز درمانی بیمارستان دکتر شریعتی فسا

زمینه و هدف :سوء­ مصرف مواد مخدر باعث عوارض گوارشی، عصبی و وابستگی مشترک می شود. به منظور درمان نگهدارنده اعتیاد به اپیوئیدها، از اپیوئیدهای طولانی اثر مثل متادون استفاده می شود. نظر به این که مصرف غیر صحیح متادون منجر به عوارض خطرناکی می شود، این پژوهش به منظور بررسی فراوانی عوارض مصرف متادون انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی با حجم نمونه 151 نفر در مرکز ترک اعتیاد بیمارستان شریعتی فسا، در مدت 6 ماه انجام شد. پس از بررسی پرونده های بیماران در حال مصرف متادون جهت ترک اعتیاد و تکمیل اطلاعات دموگرافیک آنان، چک لیستی حاوی سوالاتی پیرامون عوارض مختلف مصرف متادون برای هر بیمار تکمیل شد. در نهایت داده­ها با آزمون من-ویتنی مورد آنالیز آماری قرارگرفت. نتایج: میانگین سن افراد شرکت کننده در طرح 71/31 سال بود. طبق نتایج مشاهده شد که شایع­ترین عوارض مصرف متادون، عوارض گوارشی (5/77 درصد) است که بین این عوارض و مدت زمان مصرف متادون ارتباط معناداری وجود دارد. اما سایر عوارض با مدت زمان مصرف ارتباطی نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، لزوم پیگیری مستمر بیماران تحت درمان متادون از نظر عوارض دارویی ضروری می باشد و حتی می توان با انتقال چنین یافته هایی به مسوولان ذیربط، در جهت افزودن فرم ارزیابی عوارض دارویی به پرونده های تعریف شده درمانی اقدام نمود. چرا که خود بیماران به علت نیاز به مصرف دارو ممکن است در صدد تحمل علایم آزاردهنده باشند. در حالی که این مساله می تواند کیفیت زندگی ایشان را تحت تاثیر قرار دهد.